| | Bir kimsenin hangi millet ve din üzerinde olduğunu bilmesi için öncelikle din kelimesinin manasını ve neye delalet ettiğini çok iyi bilmesi gerekir. İşte ancak o zaman hangi dine; Allah (c.c)’ın dini, taati ve şeriatine mi yoksa Allah (c.c)’tan başkasının dini, taati ve şeriatine mi bağlı olduğunu daha iyi anlar. Lisan’ul Arap sözlüğünde, “Din Kelimesinin Manası Bölümünde” şöyle geçmektedir:
Ed-Deyyan: Allah (c.c)’ın isimlerindendir. Manası; “Hakimdir”, “Kadıdır” (İhtilafı çözendir) demektir.
Hattabi şöyle dedi:
“Bu hadisteki “dinden çıkarlar” sözündeki “din” kelimesi “itaat” manasına gelir. Buna göre hadiste; kendisine itaat etmeleri farz olan imama itaatten ayrılırlar demek istenmiştir. Allah (c.c) daha iyi bilir.
Hac hadisinde şöyle geçer:
“Kureyş ve onların dinine tabi olanlar.” (Lisanu’l Arap c: 13 s: 166)
İbni Teymiye şöyle dedi:
“Din kelimesi mastardır. Mastar ise özne ve nesneyi tamamlar. Şöyle denir:
“Da ne fulanu fulane.” yani; ona ibadet ve itaat etti manasındadır.
“Da nehu” onu zelil etti, demektir.
“El Abdu yedinu lillah.” Kul, Allah (c.c)’a ibadet ve itaat eder manasındadır.
Din kelimesi; kul için kullanıldığında; ibadet ve itaat eden manasına gelir. Allah için kullanıldığında ise; ibadet ve itaat edilen manasına gelir.” (Fetvalar c: 15 s: 158) | | | |
|